آرمان جاویدان

سَنَندَج که نام درست آن سنه دژ می یاشد ، کانون استان کردستان و بیستمین شهر بزرگ ایران است و ایرانیان دلیر کُرد در آن می زیند . این شهر در باختر ایران جای گرفته‌است . سنندج در بلندی ۱۵۰۰ متری از رویه(سطح) دریا و در میانبند کوهستانی زاگرس جای گرفته و آب و هوایی میانه و کوهستانی دارد . این شهر از سوی باختر به کوه آبیدر ، از اپاختر به کوه شیخ معروف از نیمروز به کوه سراج‌الدین و از خاور به کوه خاتون شیشه‌ ری و گردنه لیلاخ کرانمند شده‌ است و در میانبندی به گستره ۹۵/۷۶۴ هکتار گسترده‌است . چَپیره(جمعیت) این شهر بر شالوده برآورد سال ۱۴۰۰خورشیدی ، ۵۵۰٬۰۰۰ ایرانی می باشد.سنندج همچون یکی از پایتخت‌های موسیقی جهان شناخته شده است . پایتخت نوروز جهان ، شهر نوآور موسیقی ، شهر هزار تپه و پایتخت نَسک(کتاب) ایران شناخته می‌شود . سنندج در میان ۲۴۵ شهر از شهرهای نوآور جهانی یونسکو و همچنین ۲۸ شهر نوآور موسیقی جهان نیز جای دارد که نشانگر فرهنگ برتر ایرانیان کُرد است.سنندج از نگر جغرافیایی و شهرسازی روزگار صفوی و قاجار ، از بافت شهری کلاسیک با ارزشی برخوردار است که سازه‌های مسکونی و عام‌المنفعه پرشماری همچون گرمایه و بازار در آن مانده‌است . این شهر دارای گستره بافت تاریخی فرهنگی با گستردگی‌ای برابر ۱۲۰ هکتار است . همچنین سنندج از روزگار دیرین از مراکز کرامند ایرانیان اهل سنت بوده ‌است.در این شهر، زبان زیبا و ایرانیِ کردی اردلانی همچون زبان گفتاری به کار گرفته می شود.نامشهر سنندج را از برای جای گرفتن در دامنه کوه ، در گذشته سنه می‌خواندند و چون دژ آن از نگر سپاهی کرامندی بسیاری داشته ، آن را سنه‌دژ (دژی در پای کوه) می‌نامیدند که کم‌کم معرب شده وسنندج نام گرفت که شایسته است دوباره همان سنه دژ نامید آرمان جاویدان...

امیرحسین خنجی[1] شهرسازی بارزترین نماد تمدن است. آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند شهرسازی می‌دانستند؟ نه ، زیرا یا بیابانیانِ چادرنشین بودند یا از مکه و مدینه آمدند که دو روستای بسیار عقب‌مانده و پرت‌افتاده از حاشیۀ تمدن جهانی بودند. جاده سازی نماد تمدن است .آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند جاده سازی می‌دانستند؟ نه. بیابان‌گردانی بودند که مسیرشان را با نشانه کردن ستاره و خورشید می‌پیمودند و نیاز به جاده نداشتند تا جاده سازی آموخته باشند. پل سازی نماد تمدن است. آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند پل سازی را می‌شناختند؟ نه . تا وقتی که به ایران آمدند نمی دانستند که پل چه گونه ساخته می‌شود. صنعت نماد تمدن است . آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند صنعتی داشتند؟ نه . صنعتگری و صنعتگران را خوار می‌شمردند. تشکیلات دولتی برترین نماد تمدن است. آیا اسلامیانی که به خاورمیانه آمدند تشکیلات دولتی را می‌شناختند؟ نه . آنها با ابتدایی‌ترین شکل حکومت و دولت نیز آشنا نبودند و تنها نهادی که می‌شناختند قبیله بود و تنها شکل زندگی جمعی که می‌شناختند زندگی قبیله‌یی بود.اسلام وقتی به شمشیر جهادگران عرب در خاورمیانه سلطه یافت نه شهرسازی می‌دانست نه جاده سازی نه پل‌سازی را می‌شناخت . نه صنعتی داشت . از میان همۀ هنرهای جهان متمدن نیز تنها چیزی که داشت «شعر» بود . همین . نه پیکره‌سازی نه نگارگری نه تزیینات معماری نه زیباسازی زندگی شهری را می‌شناخت و نه موسیقی و نه بازیهای تفریحی مردم متمدن را می‌دانست و نه هیچ ایده‌ای از دولت و تشکیلات دولتی داشت. تنها هنری که عربهای جهادگر می‌دانستند ویران کردن تأسیسات تمدنی بود. ترجمۀ نوشته ای از مقدمه ابن خلدون بخوانیم:«عربها وقتی بر سرزمینهائی دست یابند آن سرزمین آرمان جاویدان...

مَراغه یکی از شهرهای استان آذربایجان خاوری است که پس از شهر تبریز دومین شهر بزرگ و پر چَپیره(جمعیت) استان است . این شهر در کنار رودخانه صوفی‌چای در دامنه نیمروزی کوه سهند و در ۱۳۵ کیلومتری نیمروز مرکز استان جای گرفته است.مراغه که به باغ شهر ایران و پایتخت اخترشناسی ایران نامور است یکی از ده شهر سالمَهی(تاریخی) ایران می‌باشد . سالانه گردشگران بیرونی و ایرانی بسیاری از مراغه دیدن می‌کنند . بهزاد رحمت زاده مراغه را به بهشت دوم نامیده است . مراغه با کیهان سبز و باغ های پرشمار در درون شهر همچنین رودخانه زیبای صوفی چای که از مرکز شهر می‌گذرد یکی از کرامند‌ترین مراکز گردشگری در استان آذربایجان خاوری شمرده می‌شود ، خیابان‌های پردرخت و درختان سر به آسمان کشیده زیبایی ویژه ای به خیابان‌های مراغه بخشیده‌است . مراغه همچنین دومین کهن شهر آذربایجان پس از ارومیه می‌باشد . این شهر از دوران پیش از اسلام آباد بوده‌است اما سده های ۱۲ تا ۱۴ ترسایی دوران بالندگی و شکوفایی آن است . زمانی که کانون زنجیره های پرشمار بومی همچون احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بوده‌است و سرانجام کانون فرمانروایی ایلخانان و پایتخت ایران در آن دوران جای داده شد . مراغه از نگر بافت غنی سالمَهی و فرهنگی ، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده میهنی ، یکی از ۱۰ شهر برتر کشور شمرده می شود . رصد خانه مراغه که در دوران خواجه نصیرالدین توسی بنیاد شده از جمله آثار سالمَهی برجسته مراغه و ایران است که بیش از ۴۰۰۰۰۰ پوشینه نسک در آن هَستُمند بوده‌است و بزرگترین دانشمندان اسلامی سراسر جهان اسلام در آن گرد هم آمده بودند.مراغه با دارا بودن ۳۰ کیلومتر مربع گستره (سال۱۳۹۸ خورشیدی) و۱۷۵۶۰۰ ایرانی ، دومین شهر بزرگ پس از تبریز و دومین شهر پر چَپیره (جم آرمان جاویدان...